شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۴۷ - در قضا و قدر
انوری
انوری( مقطعات )
98

شمارهٔ ۲۴۷ - در قضا و قدر

خدای کار چو بر بنده ای فرو بندد
به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید
وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی
ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید
چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز
خدای قدرت والای خویش بنماید
به دست بنده ز حل و ز عقد چیزی نیست
خدای بندد کار و خدای بگشاید