شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۱۷ - درخواست روشنایی کند
انوری
انوری( مقطعات )
101

شمارهٔ ۲۱۷ - درخواست روشنایی کند

گنبد پیروزه گون بااختران سیم رنگ
هر شبی تا روز وصف بی نوایی من کند
روزگار بی نوایی وصل را هجران دهد
اتفاق تنگ دستی دوست را دشمن کند
صعب و تاریکست دوراز وصل تو شبهای من
شمعها باید که این تاریک را روشن کند
پاره ای ازاعتقاد خویش نزد من فرست
تاشبم را روشن و این حجره را گلشن کند
ورنه فراش سرای مکرمت را نصب کن
تا دو دانگی در وجوه یک منی روغن کند