65
شمارهٔ ۱۸۷ - در حبس مجدالدین ابوالحسن
مدت عالم به آخر می رسد بی هیچ شک
طالع عالم نمی بینی که چون منحوس شد
احتباس روزی خلق آسمان آغاز کرد
آدمی زاد از بقا یکبارگی مایوس شد
خلق رابی وجه روزی عمر خواهد بود نه
وجه روزی از کجا چون بوالحسن محبوس شد
ای جهان را بوده بنیاد از طریق مکرمت
چون تو مستاصل شدی یکبارگی مدروس شد