شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۹۵
انوری
انوری( غزلیات )
84

غزل شمارهٔ ۹۵

چون کسی نیست که از عشق تو فریاد رسد
چه کنم صبر کنم گر ز تو بیداد رسد
گر وصال تو به ما می نرسد ما و خیال
آرزو گر به گدایان نرسد یاد رسد
چه رسیدست به لاله ز رخت جز حسرت
حسرت آنست که بر سوسن آزاد رسد
خاک درگاه ترا سرمهٔ خود خواهم کرد
آری از خاک درت این قدرم باد رسد
از تو هر روز غمی می طلبم از پی آنک
سیری دینه به امروز چه فریاد رسد