شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۳۱۶
انوری
انوری( غزلیات )
51

غزل شمارهٔ ۳۱۶

این همه چابکی و زیبایی
این چنین از کجا همی آیی
چون مه چارده به نیکویی
چون بت آزری به زیبایی
مه نخوانم ترا معاذالله
مه نهانست تا به پیدایی
ماه سرد و ترست و رنگ آمیز
شب دو و بی قرار و هرجایی
کی توان کردنت همی مانند
که تو خورشید عالم آرایی