و یا زلفین مشکین است گرد روی یار اندر

که کوتاهی بود شب را در ایام بهار اندر

چنو یک بت نبیند کس به چین و قندهار اندر

به وصف کشمری سروی به کشمیری نگار اندر

نه چون رویش بود نقشی به کشمیر و دیار اندر

شکنج زلف او تا هست گرد لاله زار اندر

بود هوشم بدان جادو دو چشم پرخمار اندر

گر آید قطره ی باران به تفصیل و شمار اندر

اگر گیرم تو را روزی به آغوش و کنار اندر

کنون جانم همی خواهی بس استادی به کار اندر

بنالم پیش فرزند وزیر شهریار اندر

که بینایی است عقل او به چشم روزگار اندر

زند آتش در اجزای تن اسفندیار اندر

همه دُرِّ ثمین باشد بر امواج بحار اندر

مگر جان است مدح او به چشم افتخار اندر

ز دُرج اوگهر باید به تیغ هر سوار اندر

همه شیران زبون او میان مرغزار اندر

کزو زهرست تا محشر به دندانهای مار اندر

همی پیدا شود حجت به صنع کردگار اندر

کلید روزی خلقی به دست پرده دار اندر

که دولت سر همی ساید به دیوار حصار اندر

تورا دولت قراری شد به چرخ بی قرار اندر

بود حشمت به جاه تو به امن و زینهار اندر

به جاه تو همی نازد مدر زیر مدار اندر

تو را هر دو مُرَکَب شد به رُمح و ذوالفقار اندر

مصور جود و خشم تو میان آب و نار اندر

جهان را بر ثبات آمد ز طبع هر چهار اندر

مصور جود و خشم تو میان آب و نار اندر

منم شیر سخن گستر میان آن شکار اندر

کنم سِحر و خرد مُضمر به در شاهوار اندر

عنان اسب دل دادم به دست اختیار اندر

بمان با دولت و حشمت به ملت پایدار اندر