گویی

همیشه چنین است

ای غریوِ طلب ــ:

تو در آتشِ سردِ خود می سوزی

و خاکسترت

نقره ی ماه است

تا تو را

در کمالِ بَدرِ تو نیز

باور نکنند.

□

چه استجابتِ غمناکی!

زخم ات

از آن

بَدرِ تمام بود

تا مجوسان

بر گُرده ی ارواحِ کهن

به قلعه درتازند.

همیشه چنین بوده؟

همیشه چنین است؟

مردادِ ۱۳۵۹