شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شبانه
احمد شاملو
احمد شاملو( هوای تازه )
132

شبانه

۱
یه شبِ مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می بره
کوچه به کوچه
باغِ انگوری
باغِ آلوچه
دره به دره
صحرا به صحرا
اون جا که شبا
پُشتِ بیشه ها
یه پری میاد
ترسون و لرزون
پاشو می ذاره
تو آبِ چشمه
شونه می کنه
مویِ پریشون...
۲
یه شبِ مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می بره
تَهِ اون دره
اون جا که شبا
یکه و تنها
تک درختِ بید
شاد و پُرامید
می کنه به ناز
دسشو دراز
که یه ستاره
بچکه مثِ
یه چیکه بارون
به جایِ میوه ش
نوکِ یه شاخه ش
بشه آویزون...
۳
یه شبِ مهتاب
ماه میاد تو خواب
منو می بره
از تویِ زندون
مثِ شب پره
با خودش بیرون،
می بره اون جا
که شبِ سیا
تا دَمِ سحر
شهیدایِ شهر
با فانوسِ خون
جار می کشن
تو خیابونا
سرِ میدونا:
«ــ عمویادگار!
مردِ کینه دار!
مستی یا هشیار
خوابی یا بیدار؟»
مستیم و هشیار
شهیدای شهر!
خوابیم و بیدار
شهیدای شهر!
آخرش یه شب
ماه میاد بیرون،
از سرِ اون کوه
بالایِ دره
رویِ این میدون
رد می شه خندون
یه شب ماه میاد
یه شب ماه میاد...
۱۳۳۳ زندانِ قصر