بنده را مرتبه بنگرزکجا تا به کجاست

زانکه ما را ز ازل تا به ابد باتوصفاست

آبِ گرمی کاز او شسته شود رحمت ماست

تا نداند کسِ دیگر که در این نامه چه هاست

باز در آخرت آن هفصد و هفتاد تراست

این چنین لطف و کرم غیرِ من ای بنده که راست

ظاهروباطن تو چون همه از نور خداست

برمن ای بنده اجابت بود و بر تو وفاست

من وکیل توام از من بطلب هر چه سزاست

کی ستانم زگدائی که بر او صدقه رواست

چون پناهت منم ، ابلیس بیا گو که صلاست

ورنه از ما که خدائیم همه مهر و وفاست