تو لذت عمل را از کارزار ما پرس

آن لذّتی که باشد از اشتهاد صادق

مجنون عشق ما را از باغ و راغ کم گوی

از خان و مان وهرکس ، کردم خراب او را

هرشب زلطف پرسم احوال تو چگونه است

برتربت خراب عشاق ما نظر کن

عاشق نِئی چه دانی درد فراق ما را

عاشق که از غم من کاهیده گشت و جان داد

تو صاف دل چه دانی نالیدن سحرگه

دل از غم دو عالم فارغ کن و پس آنگه