83
شمارهٔ ۱۱ - گیسوی نگار
می از اندازه فزونش بده ای ساقی بزم
تا خراب افتد و ما دست بکاری بزنیم
شب اگر دست بگیسوی نگاری بزنیم
ره صد قافله دل در شب تاری بزنیم
سخت ها سست شود در گه همدستی ما
همه همدست اگر دست بکاری بزنیم
شیر گیریم و تهمتن تن و مرد افکن و مست
همتی تا که در این شرزه شکاری بزنیم
ز اول عمر چو اندر زد و خوردیم و دفاع
یک صبوحی ز پی دفع خماری بزنیم
محتسب تا نرسیده است ز دنبال بیا
ساغری با تو بیک گوشه کناری بزنیم
حاصل کشته درویش اگر داد بباد
هر که بر خرمنش از ناله شراری بزنیم
عارفا رشته تحت الحنک واعظ شهر
ظلم کردیم گر آنرا بحماری بزنیم!