که موجود است کل وین باژگون است

که از وحدت ندارد جز درونی

که او در وحدت جزو است سائر

که او چون عارضی شد بر حقیقت

بود از جزو خود کمتر به مقدار

که هستی کرد او را زیردستی

کثیر از روی کثرت می نماید

عرض سوی عدم بالذات ساعی است

کل اندر دم ز امکان نیست گردد

عدم گردد و لا یبقی زمانین

به هر لحظه زمین و آسمانی

به هر دم اندر او حشر و نشیر است

در آن ساعت که می میرد بزاید

که این یوم عمل وان یوم دین است

به نادانی مکن خود را گرفتار

نگر در ساعت و روز و مه و سال